De afgelopen weken waren schermutselingen tussen linkse actoren uit de cultuursector en de Vlaams-nationalisten weer niet van de lucht. De frietgeur rond het wereldrecord regeringsvorming was nog maar net opgetrokken aan het Gentse Sint-Jacobsplein of NVA-opperhoofd Bart De Wever beet de spits af met “Erfgenamen van Uilenspiegel” (De Standaard 22/02). Daarin verweet hij links te reageren als kleinburgers. Dat had hij niet moeten doen zonder ook maar een begin van argument te formuleren. En dreigen met opschorting van subsidie was ook al geen al te slimme zet van NVA. De culturele wereld moet zich tenslotte op alle maatschappelijke thema’s in volledige onafhankelijkheid kunnen uitdrukken. Maar over de kern van de zaak had hij natuurlijk overschot van gelijk : “De mantra van de Vlaamse geborneerdheid wordt in die middens steevast afgespeeld tegenover iedere uiting van Vlaams zelfbewustzijn. Toen het Vlaams-nationalisme politiek gedomineerd werd door radicaal rechts kon dat probleemloos volstaan. De holle frasen over wereldburgerschap, multiculturele verrijking en solidariteit klinken echter minder overtuigend tegenover een pleidooi voor een inclusieve Vlaamse identiteitsbeleving die complexloos naar de wereld kijkt en die ideologisch gegrondvest is op het streven naar democratisch en doeltreffend bestuur ”
De volksverlakkerij van links (2)
De volksverlakkerij van links (2)
De volksverlakkerij van links (2)
De afgelopen weken waren schermutselingen tussen linkse actoren uit de cultuursector en de Vlaams-nationalisten weer niet van de lucht. De frietgeur rond het wereldrecord regeringsvorming was nog maar net opgetrokken aan het Gentse Sint-Jacobsplein of NVA-opperhoofd Bart De Wever beet de spits af met “Erfgenamen van Uilenspiegel” (De Standaard 22/02). Daarin verweet hij links te reageren als kleinburgers. Dat had hij niet moeten doen zonder ook maar een begin van argument te formuleren. En dreigen met opschorting van subsidie was ook al geen al te slimme zet van NVA. De culturele wereld moet zich tenslotte op alle maatschappelijke thema’s in volledige onafhankelijkheid kunnen uitdrukken. Maar over de kern van de zaak had hij natuurlijk overschot van gelijk : “De mantra van de Vlaamse geborneerdheid wordt in die middens steevast afgespeeld tegenover iedere uiting van Vlaams zelfbewustzijn. Toen het Vlaams-nationalisme politiek gedomineerd werd door radicaal rechts kon dat probleemloos volstaan. De holle frasen over wereldburgerschap, multiculturele verrijking en solidariteit klinken echter minder overtuigend tegenover een pleidooi voor een inclusieve Vlaamse identiteitsbeleving die complexloos naar de wereld kijkt en die ideologisch gegrondvest is op het streven naar democratisch en doeltreffend bestuur ”