Een streep door Londen
Het ziet ernaar uit dat de ticketprijzen voor Tristan und Isolde in ROH Covent Garden 300 euro of meer zullen bedragen. In die omstandigheden lijkt het ons niet langer zinvol om een trip naar Londen te overwegen. Niettegenstaande die hoge prijzen zal de voorstelling snel uitverkocht zijn.
Ik ben onvoldoende vertrouwd met het subsidieniveau van Covent Garden maar het lijkt wel duidelijk dat de Britse overheid de gemeenschap niet wil laten opdraaien voor de peperdure elitaire kunstvorm die opera is. Althans minder dan dat bij ons het geval is. Zoals u weet wordt bij ons 2/3 van de prijs van een operaticket door de overheid bijgepast. Je hoort liberale excellenties als Paul De Grauwe al eens pleiten voor minder subsidies naar Brits model. Met dat liberale principe heb ik in feite geen enkel probleem. Behalve dan dat opera op deze wijze alleen nog toegankelijk is voor een financiële elite. Welnu, op dit punt aangekomen moet de overheid haar rol spelen en voorzien in een democratisch alternatief. Dat alternatief is vandaag, meer dan ooit, voorhanden: ik doel niet op subsidies maar op live-uitzendingen in de bioscoop. U kan met mij van mening verschillen over de kwaliteit van deze uitzendingen maar ik vind ze een valabel alternatief waar ik mij zondermeer mee kan verzoenen. Wereldwijd zitten ze in de lift en ze zouden het operalandschap nog ingrijpend kunnen veranderen. De kosten van de transmissie verminderd met de uitzendrechten en de dvd-rechten zouden in dit geval door de overheid kunnen worden gedragen. Aldus bereik je veel meer dan met een subsidie : de opvoering zal een veel groter publieksbereik hebben en de kosten zullen hoofdzakelijk door de sterkste schouders worden gedragen. Op het vlak van cultuurbeleid kan ik mij nauwelijks een eerlijker scenario voorstellen.
Als ROH Covent Garden Tristan und Isolde niet uitzendt in de bioscoop dan maakt zij zich schuldig aan "klasse-cultuur" en speelt de Britse overheid haar rol niet.